اثرات رکود اقتصادی سال ۲۰۲۳‌ بر کشورهای عربی

طبق اعلام پایگاه خبری الجزیره رکود جهانی نه تنها کشورهای عربی واردکننده نفت را در بر می‌گیرد بلکه صادر کنندگان عربی نفت هم از فشار تورم جهانی مصون نیستند.

به گزارش مشرق، پایگاه خبری الجزیره در گزارشی با عنوان «ترس از رکود؛ اقتصادهای عربی در سال ۲۰۲۳ چگونه با آن روبرو خواهند شد؟» تاکید کرد که کشورهای عربی هم امسال سال سختی از نظر اقتصادی خواهند داشت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این یادداشت آمده است: پیش‌بینی شده است ‌سال ۲۰۲۳ سال رکود اقتصادی باشد که از ایالات متحده شروع شده و از طریق اقیانوس به انگلستان و سپس اتحادیه اروپا منتقل می‌شود و منطقه عربی نیز از آن مصون نخواهد بود، در این حال اقتصادهای عربی با ترس از رکود در سال ۲۰۲۳ چگونه مواجه می‌شوند؟

مهمترین عوامل رکود جهانی تورم جهانی، انقباض پولی، جنگ روسیه و اوکراین، شیوع کرونا در چین و بحران جهانی انرژی است. در هفته جاری صندوق بین المللی پول با اشاره به اینکه سال سختی برای اقتصاد جهانی خواهد بود، اعلام کرد که حداقل یک سوم کشورهای جهان در سال جاری دچار رکود خواهند شد.

کشورهای عربی در مقابل همه این نگرانی‌ها عواقب رکود را بر اقتصادهای خود پیش بینی می‌کنند، در شرایطی که بیشتر آنها از پیامدهای همه‌گیری کرونا در سال‌های ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ و جنگ روسیه و اوکراین و فشارهای تورمی نیز بهبود نیافتند.

اغلب کشورهای عربی تحت تأثیر انقباضات پولی اعمال شده توسط بانک فدرال ایالات متحده در افزایش هفت برابری نرخ بهره در سال ۲۰۲۲ برای وجوه فدرال، و پیامدهای آن بر هزینه بالای وام‌ها و واردات به دلار قرار گرفتند.

اثرات‌ رکود بر کشورهای تولیدکننده نفت

مانند بقیه بحران‌های قبلی، اثرات خطر رکود بر اقتصادهای عربی که به دو دسته کشورهای تولیدکننده و مصرف‌کننده نفت تقسیم می‌شوند، به یک اندازه نخواهد بود.

در بحران‌های قبلی، کشورهای تولیدکننده نفت به لطف توانایی مالی اطمینان‌بخشی که به دلیل درآمدهای نفت خام و گاز طبیعی داشتند، در مدیریت چالش‌های اقتصادی که با آن مواجه بودند، موفق شدند.

برجسته‌ترین کشورهای عربی که دارای ذخایر مالی بالایی هستند عبارتند از: عربستان سعودی، قطر، امارات، کویت، الجزایر، عراق و تا حدی سلطان نشین عمان، بحرین و لیبی.

در حالی که رکود ممکن است به کاهش تقاضا برای منابع سنتی انرژی منجر شود، تحریم‌های نفت روسیه ممکن است قیمت‌های نفت خام را در سطوح اطمینان‌بخش بالای ۸۰ دلار در هر بشکه نگه دارد که سطح قابل قبولی برای کشورهای عربی تولیدکننده نفت است.

در حالی که پیش بینی‌های رشد برای اغلب کشورها توسط صندوق بین المللی پول ضعیف خوانده شده است، در مورد کشورهای شورای همکاری خلیج فارس پیش بینی‌های رشد تولید ناخالص داخلی برای آنها اندکی ضعیف است.

این تا حدی به دلیل درآمدهای نفتی قوی کشورهای عربی صادرکننده نفت است که برای اقتصاد آنها حائلی ایجاد می‌کند و به آنها امکان می‌دهد مازاد مالی زیادی به دست آورند که به آنها در کاهش تورم کمک می‌کند.

با این وجود اگرچه بازار نفت، وضعیت صادرکنندگان نفت خام از بین کشورهای عربی را بیشتر بهبود می‌بخشد؛ اما این منطقه نیز از فشار جهانی به دلیل تورم و نرخ بهره بالا مصون نیست.

اثرات‌ رکود بر کشورهای‌ مصرف‌کننده نفت

از سوی دیگر، کشورهای مصرف‌کننده نفت با چالش‌های بزرگی روبرو هستند که ممکن است آن‌ها را سال‌ها به عقب برگرداند، زیرا هنوز از پیامدهای همه‌گیری کرونا و جنگ روسیه و اوکراین نجات پیدا نکرده‌اند.

مصر در سال جاری مجبور به کاهش ارزش پول خود در برابر دلار شد و از صندوق بین المللی پول درخواست کمک کرد و کشورهایی مانند تونس، اردن، سودان و لبنان نیز از بحران های مختلف اقتصادی رنج می‌برند.

تونس که از صندوق بین المللی پول نیز درخواست کمک کرده بود، همچنان منتظر موافقت همه طرف‌ها در داخل کشور با این کمک است، در حالی که اردن نیز اخیرا شاهد موجی از اعتراضات ناشی از افزایش قیمت گازوئیل بوده است.

فرضیه رکود به این معنی است که کشورهای عربی واردکننده نفت خام وارد سومین سال منفی در سطح اقتصادی خواهند شد.

رکود اقتصادی بار مالی بر دوش خانواده‌ها و شرکت‌ها در سراسر جهان وارد می‌کند که به معنای افزایش ریاضت برای صرفه‌جویی در هزینه‌های اساسی است و نتیجه آن کاهش گردشگری در بسیاری از کشورهای عربی است که در راس آن مصر قرار دارد که از طریق گردشگری در جستجوی درآمد ارزی است

درآمدهای گردشگری، حتی قبل از همه‌گیری، یکی از سه درآمد ارزی مهم مصر در کنار حواله‌های کارگران مصری در خارج از این کشور و درآمدهای صادراتی محسوب می‌شود.

منبع: مشرق

کلیدواژه: سالگرد شهادت حاج قاسم قیمت تورم جهانی شورای همکاری خلیج فارس بازار نفت عربستان سعودی خودرو قیمت های روز در یک نگاه حوادث سلامت صندوق بین المللی پول کشورهای عربی سال ۲۰۲۳ پیش بینی نفت خام

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۷۶۹۵۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

عزم جهانی برای پایان دادن به استفاده از زغال‌سنگ

کشورهای گروه ۷ شامل ایالات‌متحده، بریتانیا، ایتالیا، فرانسه، ژاپن، آلمان و کانادا توافقی را برای پایان دادن به استفاده از زغال‌سنگ برای تولید برق تا سال ۲۰۳۵ امضا کردند.

به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، زغال‌سنگ به‌عنوان منبع تولید برق در اقتصادهای گروه هفت (G7) حدود ۱۵ درصد از ترکیب انرژی آن‌ها را تشکیل می‌دهد و هرچند به‌طور قابل‌توجهی کمتر از میزانی است که ۲۰ یا ۳۰ سال پیش برای تولید برق کشورهای این گروه شامل ایالات‌متحده، بریتانیا، ایتالیا، فرانسه، ژاپن، آلمان و کانادا استفاده می‌شد، طبق استانداردهای جهانی هنوز هم مقدار زیادی است و باید حذف شود. با این حال حداقل برای بعضی از اعضای این گروه مانند آلمان و ژاپن که به ترتیب ۲۵ و ۲۹ درصد برق مورد نیاز خود را از زغال‌سنگ تأمین می‌کنند، حذف این سوخت فسیلی از ترکیب انرژی سخت‌تر از حد انتظار است.

چوب‌خط حذف زغال‌سنگ در گروه هفت

ضرورت حذف زغال‌سنگ توسط آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده در مورد انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از تولید برق تأیید شده است، بنابراین تمام نیروگاه‌های جدید با سوخت زغال‌سنگ و گاز باید سیستم‌های جذب کربن را نصب کنند یا تا سال ۲۰۳۹ تعطیل شوند. مهلت اجرای این توافق در G7 تا ۲۰۳۵ است.

جدیدترین تعهد کشورهای عضو این گروه نشان می‌دهد که آن‌ها مصمم به پایان دادن به انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از سوزاندن زغال‌سنگ هستند. با این وجود باید توجه داشت که پایان دادن به تولید و استفاده از زغال سنگ در هفت اقتصاد از بزرگترین اقتصادهای جهان، تنها این سوخت فسیلی را برای سایر اقتصادهای بزرگ مانند چین و هند ارزان‌تر می‌کند. سایر کشورهای فقیرتر در آسیا نیز استفاده از زغال‌سنگ را افزایش خواهند داد.

محدودیت انرژی‌های تجدیدپذیر در برابر تجدیدناپذیر

هیچ راه واقع‌بینانه‌ای وجود ندارد که در آن باد، خورشید و نیروگاه‌های هسته‌ای جدید قادر به جایگزینی کامل ظرفیت از دست رفته زغال‌سنگ باشند. در همین حال ساخت یک نیروگاه هسته‌ای جدید سال‌ها طول می‌کشد، زیرا راکتورهای کوچک مدولار به‌تازگی قدرت خود را از دست داده و راکتورهای بزرگ قدیمی به‌عنوان تنها نوع آزمایش‌شده هسته‌ای باقی مانده‌اند.

به این ترتیب تقاضای گاز برای برآورده کردن جهش تقاضا از سوی G7 افزایش خواهد داشت و آنچه در سال ۲۰۲۲ برای اروپا و آسیا اتفاق افتاد، در مقیاس بزرگ‌تر و احتمالاً طولانی‌تر برای غرب تکرار می‌شود.

از سوی دیگر تقاضا برای انرژی در حال افزایش است و با افزایش سریع استقرار هوش مصنوعی، این امر تشدید پیدا می‌کند. محاسبات هوش مصنوعی انرژی بسیار بیشتری نسبت به محاسبات غیر آن مصرف می‌کند و باعث افزایش تقاضا برای برق می‌شود که باد و خورشید توان پاسخگویی به آن را ندارد.

با این حال هوش مصنوعی، مراکز داده و تولید نیمه هادی‌ها برای صنعت پررونق فناوری اطلاعات تنها عواملی نیستند که تقاضا برای برق را افزایش می‌دهند و صنعتی‌سازی که زندگی میلیون‌ها نفر را بسیار بهتر کرده است نیز ناگزیر با افزایش تقاضای انرژی به‌ویژه برق همراه است.

در واقع جهان می‌تواند به افزودن انرژی‌های تجدیدپذیر ادامه دهد، اما این اقدام هرگز کافی نخواهد بود. بنابراین، مشخص نیست که آیا G7 می‌تواند زغال‌سنگ را به‌طور کامل کنار بگذارد یا خیر و گفت‌وگوها سر این مسأله است که اثر خالص خروج زغال سنگ G7 در صورت تحقق ممکن است در واقع به انتشار جهانی بیافزاید. این حقیقت تلاش‌های بیشتری را برای بررسی جوانب امر می‌طلبد.

کد خبر 750671